10/09/1391 13:45
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مطلب را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» با ذکر منبع مجاز است "سرگی ایوانوف" ویژه خبرگزاری «ریا نووستی» قسمت اول
در حالی که در میان اصولگرایان و اصلاح طلبان، به عنوان دو طیف عمده سیاسی در ایران، نامزدهای بالقوه فراوانی برای رقابت در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده وجود دارد، این سوال ذهن بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان را مشغول کرده است که کدام از آنها توانایی حل مناقشه بین المللی بر سر برنامه هسته ای را دارد؟
اصولگرایان که در حال حاضر کنترل دولت، مجلس شورای اسلامی و تا حدودی قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران را در اختیار دارند برای رقابت با اصلاح طلبان با مشکلات فراوانی، از جمله عدم اتحاد و انسجام درونی، وجود گروه های متعدد به همراه ناتوانی دولت "محمود احمد نژاد" در مباحث اقتصادی رو به رو هستند. این در حالی است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از نظر ایدئولوژیک، قرابت بیشتری با فعالین سیاسی در این طیف دارد و نامزدهای آن نیز با مشکلات کمتری برای عبور از فیلتر شورای پر قدرت نگهبان رو به رو هستند.
از سوی دیگر اصلاح طلبان نیز علاوه بر اختلافات درونی، با مشکل عدم اعتماد از سوی حاکمیت و متهم شدن به حمایت از اعتراضات پس از انتخابات 2009 میلادی (1388) هستند که در نتیجه آن "میرحسین موسوی" و "مهدی کروبی" دو تن از رهبران اصلاح طلب در بازداشت خانگی به سر می برند.
از "سعید جلیلی" دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و مذاکره کننده اصلی این کشور در گفت و گوهای هسته ای، "محسن رضایی" اولین فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جمهوری اسلامی ایران و دبیر کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام، "محمد باقر قالیباف" شهردار تهران و فرمانده سابق پلیس، "علی اکبر ولایتی" وزیر اسبق امور خارجه و مشاور رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران در امور بین الملل، "غلامعلی حدادعادل" رییس دوره هفتم مجلس شورای اسلامی و از افراد نزدیک به آیت الله خامنه ای، "منوچهر متکی" وزیر سابق امور خارجه، "مجتبی ثمره هاشمی" دستیار ویژه محمود احمدی نژاد، "علی اکبر صالحی" وزیر کنونی امور خارجه و رییس پیشین سازمان انرژی اتمی، "عزت الله ضرغامی" رییس رادیو و تلویزیون دولتی و حتی "علی لاریجانی" رییس کنونی مجلس شورای اسلامی به عنوان نامزدهای احتمالی اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 2013 میلادی (1392) نام برده می شود.
اما در میان اصلاح طلبان که عمده ترین مشکل شان "تایید صلاحیت" نامزدها توسط شورای نگهبان است، "سید محمد خاتمی" رییس جمهور پیشین تاکید کرده است که هیچ قصدی برای نامزد شدن در انتخابات ندارد.
تنها از "محمد رضا عارف"، کسی که در دوران ریاست جمهوری خاتمی، وزیر علوم و معاون اول وی بود به همراه، "اسحاق جهانگیری" وزیر صنعت و معدن در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی و از اعضای حزب (تکنوکرات) کارگزاران سازندگی، به عنوان نامزدهای بالقوه طیف اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده نام برده می شود.
البته نام افراد دیگری مانند "حسن روحانی" دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی ایران و اولین مذاکره کننده هسته ای ایران با قدرت های بزرگ به همراه "کمال خرازی" وزیر امور خارجه و "محمد علی نجفی" وزیر آموزش و پرورش دولت اصلاحات نیز برای این مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری مطرح است.
اصلاح طلبان علت اصلی کمتر بودن تعداد نامزدهای احتمالی شان در برابر اصولگریان را "موضوع رد صلاحیت" آنها توسط شورای نگهبان عنوان می دانند و اعتقاد دارند رد شدن از فیلتر شورای نگهبان برای بسیاری از فعالین سیاسی در طیف اصلاح طلب بدلیل مواضعی که آنها در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال2009 میلادی گرفته اند، تقریبا غیرممکن است.
تاثیر تحریم ها بر اقتصاد ایران
اقتصاد امروز جمهوری اسلامی ایران بدلیل تحریم های بین المللی و همچنین تحریم های یکجانبه اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت ضربه خورده و به نظر می رسد اولویت اصلی نامزدهای هر دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب برای وعده ها و تبلیغات انتخاباتی، حل چالش های اقتصادی از جمله در مورد بیکاری فزاینده و تورم لجام گسیخته باشد.
بر اساس آخرین آمار ارائه شده از سوی آژانس بین المللی انرژی در 11 آگوست 2012 میلادی، صادرات نفت جمهوری اسلامی ایران در ماه ژوییه به پایین ترین میزان خود در چند سال اخیر رسیده است. این امر منجر به کاهش ارزش ریال (واحد پول ایران) در برابر سایر ارزهای بین المللی تا 70 درصد شده و بسیاری از تولید کنندگان، وارد کنندگان و حتی صادرکنندگان کالا با مشکلات عدیده ای مواجه شوند.
همچنین اجرای قانون "هدفمند کردن یارانه ها" که براساس آن دولت پرداخت سوبسید به بخش انرژی را قطع می کرد، باعث افزایش شدید تورم در ایران شده است.
در حالی که براساس آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، نرخ تورم در ماه های مارس، آوریل و می سال جاری میلادی بین 21 تا 22.5 درصد عنوان شده، منابع مستقل از دولت و کارشناسان اقتصادی میزان تورم را بیش از 30 درصد عنوان می کنند و معتقد هستند اقتصاد ایران با یک "رکود تورمی" روبه روست.
بسیاری از اقشار مختلف مردمی در شهرهای بزرگ ایران، به ویژه دانشجویان و کارشناسان برخلاف اظهارات مقامات رسمی، اعتقاد دارند علت اصلی وضع بد اقتصادی کشور ناشی از تحریم های بین المللی براساس قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد، تحریم های یکجانبه آمریکا و اتحادیه اروپاست که به دلیل ادامه فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران وضع شده اند.
این افراد می گویند دولت برای پایان دادن به مناقشه هسته ای و برای رفع بیکاری و تورم لازم است تا در مذاکرات با گروه "1+5" میانجیان بین المللی درباره مساله هسته ای ایران، انعطاف پذیری بیشتری را در دستور کار خود قرار دهد.
با این توصیف به نظر می رسد که اولویت اول هر نامزدی برای کسب بیشترین آرا در انتخابات ریاست جمهوری آتی رفع چالش های مهم اقتصادی، از جمله رفع تحریم های نفت و بانک مرکزی است که رابطه ای مستقیم با مذاکرات ایران و گروه "1+5" دارد.
اما سوال واقعی اینجاست که کدام یک از نامزدهای طیف اصولگرا و یا اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری سال 2013 میلادی (1392) توانایی تاثیر گذاشتن بر نظر تصمیم گیرنده اصلی در مورد موضوع هسته ای، یعنی آیت الله سیدعلی خامنه ای رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران را دارد؟
خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 10 آذر