11:18
8/12/1392
make as homepage  add to favourites
Rambler's Top100

نیروهای استراتژیکی: از چتر هسته ای چه انتظاری می توان داشت؟

19:33 | 1389 / 09 / 30

خوانندگان گرامی!

شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.

برای نوشتن نظرات خود  اینجا کلیک کنید

محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد

استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است

"ایلیا کرامنیک"، تحلیلگر نظامی خبرگزاری «ریا نووستی»/

نیروهای استراتژیکی هسته ای روسیه هنوز هم در ساختار نظامی کشور اولویت دارند. طی ده سال آینده ترکیب آنها به طور کامل تغییر خواهد یافت: 80% سیستم های نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه را سیستم های جدید و فقط 20% از تسلیحات تولید شوروی سابق خواهند بود که مهلت استفاده از آنها تمدید شده است.

یگان های زمینی: موشک های "یارس" به جای "توپول"

از سال 1998 تاکنون برای نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه مجموعه های موشکی "توپول-ام" در مدل های سکوی زیر زمینی و سکوی سیار تولید می شود. در حال حاضر نیروهای موشکی در حدود 70 سیستم از موشک های مذکور را در اختیار دارند که بیشتر آنها را موشک های سکوی زیرزمینی تشکیل می دهند. استقرار "توپول-ام" در مدل های سکوی سیار در سال 2007 آغاز شد اما در آینده نزدیک جای این گونه موشک ها را موشک "ار اس-24" موسوم به "یارس" خواهد گرفت. "یارس" بر خلاف "توپول-ام" که کلاهک معمولی حمل می کند، می تواند کلاهک تقسیم شونده با هدفگیری انفرادی حمل کند.

"یارس" که جایگزین "توپول" های نسل اول تولید دهه 80-90 و موشک های قدیمی "او ار-100 ان او ت ت خا" سکوی زیرزمینی خواهد شد، در حال حاضر تنها موشک جهان با کلاهک های تقسیم شونده با هدفگیری انفرادی سکوی زمینی است.

در خصوص دورنمای تجدید تسلیحاتی نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه به موشک های جدید می توان گفت که در آینده نزدیک به طور بنیادی ساختار نیروهای استراتژیکی هسته ای روسیه در کل تغییر خواهد کرد. در نتیجه این تغییرات سهم نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه در توان کل نیروهای استراتژیکی تقریبا دوبرابر کاهش خواهد یافت و از 70% کنونی به 30-35% خواهد رسید. از دلایل کاهش این میزان می توان به از دور خارج نمودن موشک های تولید شوروی سابق به خاطر فرسوده شدن و فعال سازی ساخت زیردریایی های موشک بر اتمی اشاره کرد. این زیردریایی ها حامل اصلی موشک های مجهز به کلاهک های تقسیم شونده خواهند بود.

پایه نیروهای دریایی قوای سه گانه هسته ای در آینده نزدیک زیردریایی های اتمی موشک بر خواهند بود که پیش از هر چیز باید به زیردریایی های طرح 955 مجهز به موشک های "بولاوا-30" اشاره کرد.

"Булава" скована льдом: чего боится оборонка

Уменьшить плеерДобавить видео в блог

پرچم دار زیردریایی ها این طرح زیردریایی "یوری دولگاروکی" است که آنطور که قبلا اعلام شده بود باید در سال 2011 تحویل نیروهای مسلح شود. اما به خاطر تغییر زمان پرتاب آزمایشی بعدی موشک "بولاوا" به بهار سال 2011 ، تاریخ تحویل این زیردریایی به ارتش نیز به بعد موکول خواهد شد. به رغم پرتاب های موفق اخیر موشک بولاوا تاریخ تحویل یگان زیردریایی های مذکور به نیروهای مسلح روسیه هنوز روشن نشده که دلیل آن عدم کفایت این پرتاب ها برای نتیجه گیری و یا جمع بندی لازم اعلام شده است. برای عملی شدن اینکار لازم است که یک سری آزمایش انجام شود تا تولید انبوه این موشک ها مورد تایید قرار گیرد. به احتمال قوی طی سال های 2014-2015 می توان از استفاده گسترده از موشک های "بولاوا-30" صحبت کرد زمانی که تولید این موشک ها نهایتا روبراه شود.

به ثمر رساندن بولاوا در شرایطی انجام می شود که وظیفه دشوار و بسیط برقراری هماهنگی تولیدی در خصوص ساخت محصولات (تسلیحات) فوق دقیق کاملا جدید در برابر صنایع دفاع قرار گذاشته شده است. چنین وظایفی در برابر کشور از سال های 1970-1980 تاکنون گذاشته نشده است یعنی از زمانی که تولید انبوه سیستم هایی که در حال حاضر بخش اعظم توان "ماشین نظامی" روسیه را تشکیل می دهد، متوقف شد. و این وظیفه باید در شرایط انحطاط سیستم آموزشی فنی -حرفه ای و مهندسی بعنوان پیامد کاهش شدیدی سطح تربیت پرسنل، کمبود شدید کارشناسان زبده بررسی شود. همچنین باید به این موارد دستمزد ناقابل اکثر کارمندان موسسات صنایع دفاعی کشور را نیز افزود.

موشک کلاس سنگین- راه حلی ایده آل به نظر نمی رسد

یکی از اخبار اصلی "موشکی" هفته های اخیر ، اخباری بود مبنی بر طراحی موشک کلاس سنگین برای نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه که قرار است جایگزین "ار اس-20" وایودا" (در ناتو به شود SS-18 Satanمعروف است). امروزه سیستم های"وایودا" یکی از عناصر اصلی توان نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه محسوب می شود که بر اساس منابع آزاد در حدود 60 سیستم از این موشک ها در اختیار این نیروها قراردارد. هر کدام از آنها 10 کلاهک پرقدرت را با خود حمل می کند.

اما برای وارث "وایودا" ممکن است جایی وجود نداشته باشد. سقفی که برای استقرار نیروهای استراتژیکی هسته ای طی ده سال آینده در نظر گرفته شده است، توسط پیمان کاهش تسلیحات استراتژیکی تهاجمی موسوم به "استارت-3" (گفتنی است که این پیمان هنوز به تصویب آمریکا و روسیه نرسیده است) تعیین شده است: 1550 کلاهک بر 700 موشک مستقر شده. با توجه به برنامه های کنونی توسعه نیروهای استراتژیکی هسته ای می توان گفت که بیش از 1000 کلاهک از این تعداد به یگان دریایی تعلق خواهد داشت- بعبارت دیگر همان زیردریایی های طرح 955 و زیردریایی های مدرنیزه شده موشک بر طرح "667 ب د ار ام". در حدود 80 کلاهک هم به یگان دورپرواز هوایی تخصیص داده شده است(بر اساس قوانین پیمان جدید برای هر بمب افکن یک کلاهک در نظر گرفته شده است). به همین خاطر برای نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه در حدود 400 کلاهک باقی می ماند که بخش اعظم آنها را سیستم های "توپول-ام" (70-80 کلاهک)، "یارس"- در حدود 60-70 موشک با 200-300 کلاهک (تعداد دقیق کلاهک های هر موشک "یارس" تاکنون اعلام نشده است) تشکیل می دهد. مابقی (تا حدود 100-120 کلاهک) نیز برای موشک های قدیمی تولید شوروی سابق در نظر گرفته می شود که به تدریج از دور خارج می شوند. حال معلوم نیست که در این شرایط یاد شده چه جایگاهی را می توان برای موشک های جدید کلاس سنگین در نظر گرفت.

مسلما همانطور که طراحان و مقامات لشکری کشور تایید می کنند برنامه تولید موشک های کلاس سنگین جدید در صورت عدم موفقیت توافقات بعمل آمده با آمریکا "برگ برنده ای" است. استقرار حتی 30-40 فروند موشک سنگین مجهز به 300-400 کلاهک قوی و فوق دقیق به نیروهای استراتژیکی هسته ای روسیه اجازه خواهد داد که در شرایط هر گونه استقرار سپر ضد موشکی آمریکا بتواند خود را راحت احساس کند.

خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 30 آذرماه


ارسال خبر  بازگشت به صفحه اصلی 
  امکانات
  Рейтинг@Mail.ru   Rambler's Top100  
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود