![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
اگر کسی می خواست روسيه و چين را به همکاری تنگاتنگ در زمینه فن آوری های موشکی و هسته ای بر ضد آمریکا تحریک کند، به سختی می توانست ظريفتر و زيرکانه تر از نویسندگان مقاله "اوج برتری هسته ای امریکا" در وزارت امورخارجه آمريکا عمل کند. در قسمتی از مقاله که گفته شده موشک های بالدار شلیک شده توسط بمب افکن های B-52 احتمالا برای پدافند ضد هوایی روسیه غیر قابل تشخیص هستند، کلمه "احتمالا" خيلی مسحور کننده است. باید پرسید که اگر حدس نامرئی بودن این موشک ها برای پدافند ضد هوایی روسیه درست از آب در نيايد، آنوقت چه کسی خواهد ماند که اين کارشناسان به او توضیح دهند؟ در کشورما نيز کسانی که در اين مورد عقیده مشابه دارند و اطمينان دارند که آمریکا برای ضربه اتمی به روسیه آماده می شود، کم نيست. ولی انتشار چنین افکاری در مجله ای معتبر اثری همچون بمب داشت. حتی روزنامه نگاران و تحلیل گران غير جنجالی که تمایلات ضد آمریکایی هم ندارند، آن را به عنوان تجلی مواضع رسمی دولت آمریکا ارزیابی کردند. به علت فضای بسته اطلاعاتی در چین عکس العمل دولت این کشور در این رابطه مشخص نيست ولی احتمالا مشابه همين است. در سيستم نظامی شوروی دکترين "ضربه همزمان در پاسخ" وجود داشت که در روزهای اخیر امکان مطرح شدن مجدد آن قوت يافته است. طی سال های اخیر، من و بسياری از همکاران من مبارزه دشواری برای حفظ سیاست مالی مسئولانه در روسيه با توجه به قيمت بسيار بالای نفت انجام دادیم. موضوع مورد دعوی صندوق تثبیت بود. گمان می کنم در این مبارزه شکست خورديم. حدس اینکه وجوه اندوخته در صندوق تثبیت در چه جهتی خرج خواهد شد دشوار نیست. جهان با مشکل عظيمی دررابطه با برنامه هسته ای ایران مواجه شده است. وحدت عمل آمریکا، روسیه و چین، شرط کليدی است که اميد حل مشکل را ايجاد می کند. در چنين شرایطی ظن متقابل به آماده شدن دوطرف برای حمله اتمی به يکديگر بدترین فضا را برای چنین همکاری هایی ايجاد می کند. اگر من یکی از مسئولین دولت ایران بودم برای انتشار چنین مقاله ای دستمزد کلانی می پرداختم.
"ایگور گایدر"- رئیس انستیتوی اقتصاد گذرا، روزنامه "ویدوموستی"، 10 فروردین |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|