![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات آخر هفته در سایت درج خواهند شد. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید نظرات نویسندگان مقالات ممکن است مغایر با موضع خبرگزاری «نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است مسکو، "آندره فدیاشین" تحلیل گر سیاسی خبرگزاری «نووستی» /
"سرگی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه روز 2 جولای به آنکارا سفر می کند که در آنجا علاوه بر مذاکرات با "علی باباجان" وزیر امور خارجه ترکیه، "عبدالله گل" رئیس جمهور و "رجب طیب اردوغان" نخست وزیر ترکیه نیز وی را به حضور می پذیرند. معمولاً یک چنین پذیرایی گویای این است که یا میزبان اهمیت بسیاری برای دیدار وزیر قائل است و یا درباره آماده سازی دیدار مقامات ارشد کشور در آینده صحبت خواهد شد. شاید هم صحبت درباره هر دو موضوع باشد. اگر چنین بود، این خوب می شد. سفر "دمیتری مدویدیف" رئیس جمهور فدراسیون روسیه به ترکیه، این همسایه مهم از طریق دریای سیاه و شریک ویژه تجاری-اقتصادی روسیه در راستای جنوبی می توانست بسیار بموقع باشد. روسیه و ترکیه موضوعات بسیاری برای بحث دارند. علاوه بر موضوعات معمولی و همیشگی در دستور کاری، یعنی حل اوضاع در خاور نزدیک و مشکل عراق و مسئله هسته ای ایران، اوضاع در ماورای قفقاز و آسیای میانه، مسئله قبرس و کوزوو و همکاری های تجاری و اقتصادی دو کشور نیز هستند. تنها حیف که آخرین "جنجال گردشگری" بین روسیه و ترکیه سایه ای بر روابط می اندازد. بتازگی یک شرکتی خدمات گردشگری ترکیه اعلام کرد که ورشکست شده است و از پرداخت هزینه هتل برای اتباع روسیه که وارد این کشور شده اند و هزینه ها را پرداخت کرده اند، امتناع می کند که همین نیز سبب آوارگی صدها گردشگر روس در ترکیه شد. مسلماً این از موضوعات اصلی نخواهد بود، اما احتمالاً لاوروف مجبور خواهد شد که مسئله چگونگی عمل به قراردادها با روسیه از سوی شرکای ترکیه ای را مطرح کند. در اینجا اوضاع چندان مطابق میل نیست. در روسیه امسال "فهرست سیاه" شرکت های ترکیه ای را تهیه کردند که به تعهدات خود در برابر شرکای روس عمل نمی کنند و به تصمیمات دادگاه های بین المللی عمل نمی کنند. اینکه چند کمپانی ترکیه ای در این لیست هستند را فاش نمی کنند، اما می گویند که صحبت درباره ده ها کمپانی است. اما ترکیه با روسیه اموری مهم تر دارد، هر چند که مشکلات یاد شده نیز سبب ایجاد وقفه در گسترش همکاری ها هستند. طی 10 سال اخیر روابط تجاری و اقتصادی روسیه و ترکیه بر اساس و یا پیرامون پروژه مشهور "جریان آبی رنگ" (برای انتقال گاز روسیه به اروپا) بوده است. این پروژه ای منحصر بفرد است که آگاهانه اجرا شد و بطور کارآمد اداره می شود. "جریان آبی رنگ" در حقیقت محوری بود که پیرامون آن تمامی عرصه های جدید روابط روسیه و ترکیه در بخش تجاری و اقتصادی شکل گرفتند. همچنین این پروژه تعیین کننده همکاری ها در سیاست خارجی، چه در سطح منطقه ای و چه جهانی نیز بود. اما این "جریان آبی رنگ" مدت بسیاری است که "جریان دارد" و تنها این پروژه برای همکاری های دو کشور کم است. بدین ترتیب با وجودی که اعداد و ارقام همکاری ها خوب هستند، اما سرعت افزایش همکاری ها در صورت حفظ محتوای کنونی، کند تر و کندتر خواهد شد. روسیه و ترکیه نیاز به نوین سازی فهرست همکاری ها دارند. در درجه اول صحبت درباره گسترش همکاری ها در بخش های مهمی از جمله انرژی اتمی است. کمپانی روسی "اتم استروی اکسپورت" آماده است که پروژه ساخت نیروگاه اتمی را به ترکیه ارائه کند که از نیروگاه های آمریکایی قابل اطمینان تر و ارزان تر خواهد بود ترکیه با داشتن چنین نیروگاه هایی می تواند مواضع خود را در بازارانرژی منطقه بسیار تحکیم کند، بویژه که اگر مشکلات مربوط به برنامه هسته ای ایران را نیز در نظر داشت. مسکو مدت بسیاری است که به آنکارا اشاره می کند که در زمینه اقتصادی، بویژه در بخش انرژی خوب است که مصالح اقتصادی را در نظر داشت. مسلماً غیر سیاسی سازی روابط ممکن نیست. اما سنجیدن دقیق روابط سیاسی و اقتصادی می تواند ثمربخش باشد. روسیه مدت بسیاری است که آماده این کار است. |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|