![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است "ولادیسلاو وارابیف" در مقاله ای که در روزنامه رسمی روسیه "راسیسکایا گازیتا" منتشر شد می نویسد، طی هفته اخیر ایران به طور جدی ارتباطات خارجی خود را فعال کرده است. البته ناگفته نماند که هنوز معلوم نیست که تهران توانسته اعتبار ژئوپلیتیکی قدیم خود را در برابر چشمان دیگر طرفین مذاکره کننده برنامه هسته ای احیا کند یا خیر. ماه گذشته هنگامی که "محمود احمدی نژاد" رییس جمهور ایران برای شرکت در 65-مین مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک سفر کرد، اکثر ناظران به این نکته توجه کردند که وی دیگر مانند گذشته قدرت جلب کردن توجه جامعه جهانی به سمت خود را ندارد. اگرچه که به او لبخند می زدند و با وی دست می دادند اما نوعی مانع انسانی و انزوای سیاسی احساس می شد. در کل پیرامون احمدی نژاد معدود کسانی باقی مانده اند که به وی اعتماد کرده و آماده اند که بدون قید و شرط از هر گونه ایده تهران حمایت کنند. چنین برخوردی نسبت به رییس جمهور کشوری که در زمینه ژئوپلیتیکی حداقل مدعی قدرت منطقه ای است، نوعی شکست محسوب می شود. در همین اثنا گروه "1+5" میانجیان بین المللی حل مسئله هسته ای ایران به وضوح فهماند که دوران دیدارهای بی نتیجه به پایان رسیده است. این بدان معناست که باید به بررسی مشروح پیشنهادهایی پرداخت که پیش از این ارائه شده بودند چرا که "برگ های برنده" پیشین ایران دیگر گروه "1+5" را مبهوت خویش نخواهد کرد و به نظر می رسد که احمدی نژاد برگ برنده دیگری در آستین ندارد. فعال شدن ارتباطات خارجی تهران به طور مسلم بعنوان تقلای تهران برای جمع آوری امتیاز بحساب می آید. این در حالیست که به سختی می توان این جهات را جدید نامید. اما در هر حال تهران به وضوح تلاش می کند که تا روز 15 نوامبر (24 آبان) کاری انجام دهد. نویسنده این سئوال را مطرح می کند که تهران برای اینکه روز 15 نوامبر (24 آبان) در برابر گروه "1+5" نقش بازیگر منفرد را بازی نکند، چکار باید می کرد؟ اولا احمدی نژاد روز 13 اکتبر (21 مهر) به لبنان سفر کرد. با اینکه رسانه های گروهی ایران و محلی این سفر را تاریخی نامیدند اما سیاستمداران و خبرنگاران غربی یک صدا این سفر احمدی نژاد را یک حرکت تحریک آمیز برنامه ریزی شده محسوب کردند. پس از آن روز 18 اکتبر(26 مهر) "نوری المالکی" نخست وزیر عراق برای انجام دیداری کوتاه به تهران سفر کرد. در دیدار با آیت الله "سید علی خامنه ای "، رهبر انقلاب اسلامی به طور واضح پیشنهاد کرد که برای مبارزه با واشنگتن باید متحد شد. رهبر ایران اعلام کرد:"متجاوزین نمی توانند بر عراق حاکم شود". متعاقبا روز 19 اکتبر (27 مهر) خبری از رم به گوش رسید مبنی بر اینکه نماینده ایران برای اولین بار در مذاکرات بین المللی پیرامون اوضاع افغانستان شرکت کرده است. آمریکایی ها در تفسیرات خود خاطر نشان می کنند: بالاخره طرفی که در پیدا شدن مشکلات افغانستان نقش داشته به حل این مشکلات تمایل نشان داد. "ریچارد هولبروک" نماینده ویژه آمریکا در افغانستان گفت: "ما اعتراف می کنیم که ایران با وجود داشتن مرزی طولانی و عملا باز با افغانستان و داشتن مشکلات زیاد از نظر مواد مخدر باید نقش خود را در روند حل مسالمت آمیز اوضاع ایفا کند". نگارنده مقاله در نهایت چنین نوشت که همین چند حرکت به نظر می رسد که تمامی تیرهای سیاسی ایران در ترکش است. از سوی دیگر تردیدی نیست که این ترکش را می توان پر کرد اگر تهران از بی اعتنایی به پیشنهاد گروه "1+5" دست بردارد. خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 29 مهر اخبار مرتبط
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|