![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مطلب را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» با ذکر منبع مجاز است "نوید انصاری" ویژه خبرگزاری «ریا نووستی»
این سؤالی است که این روزها بارها و بارها پرسیده میشود. برای پاسخ به این سؤال ضروری است روابط جنبش پایداری اسلامی یا حرکت مقاومت اسلامی "حماس" و جمهوری اسلامی ایران را مورد بررسی قرار دهیم.
حامی جنبش حماس و تغییر توازن قدرت در خاورمیانه از زمان روی کار آمدن حماس به عنوان یک گروه جهادی و مقاومتی در فلسطین به رهبری "شیخ احمد یاسین"، جمهوری اسلامی ایران همواره از این جنبش حمایت میکرد. جمهوری اسلامی از لحاظ نظامی، اقتصادی و سیاسی به آنها کمک و در صورت مشکل در داخل حماس و یا با سایر گروههای جهادی، رفع اختلاف و مشکل میکرد و همیشه به گرمی پذیرای رهبران آن در ایران میشد و در واقع جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور بزرگ اسلامی در سختترین لحظات مانند جنگ 22 روزه سال 2008 میلادی که فلسطینیها، کمترین حامی و پشتیبان داشتند، تمامقد در کنار آنها ایستاد و از آنها در مقابل اسراییل دفاع کرد. اما حال چه شده که شایعاتی در خصوص اختلاف فیمابین جنبش حماس و جمهوری اسلامی ایران به گوش میرسد. پس از شکلگیری "بهار عربی" یا "بیداری اسلامی" در منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه، برادران بزرگ حماس در سایر کشورها، یعنی "اخوان المسلمین" (اخوانیها) قدرت را در دست گرفتند. اخوانیها در تونس به قدرت رسیدند، در لیبی قوی حاضر شدند. در مصر حکومت در دست آنهاست، در مراکش نخست وزیر را تعیین کردند و در اردن به قدری توان پیدا کردند که حدودا به صورت مستمر پس از نماز جمعه بر ضد شاه اردن فریاد میزنند و پیش از اینها هم در ترکیه بر سریر حکومت این کشور زده بودند. این وضعیت هم برای جمهوری اسلامی ایران مخالف غرب و هم برای حماس به دنبال پشتیبان بسیار مناسب بود. تغییرات چنان گسترده بود که ناظران سیاسی از تغییرات ژئوپولوتیکی گسترده در منطقه خبر میدادند. حماس یا همان جنبش اخوانالمسلمین فلسطین از این وضعیت استقبال کرد و از این راضی بود که عمق استراتژیکی به گستردگی اخوانالمسلمین در منطقه پیدا کرده است. اما با شروع درگیریها در سوریه، مواضع جنبش حماس و جمهوری اسلامی ایران بر یکدیگر منطبق نمیشد، یک طرف از اخوانیها هم مسلکش که خواهان تغییر حکومت در سوریه بودند، حمایت کرد و طرف درگیر، حفظ محور قدرت و یکی از اجزای آن یعنی سوریه و "بشار اسد" رییس جمهور این کشور را به حماس گوشزد میکرد. حماس بر اساس تشخیص خود به صورت هر چند رقیق جانب اخوانیها را در سوریه گرفت و با استدلال اینکه مردم سوریه و اخوانیها در سوریه تغییر میخواهند، میزبان خود را رها کرد.
سوریه - سنگ اختلافات میزبانی که سالها، رییس دفتر سیاسی حماس و خیل آوارگان فلسطینی را علیرغم مشکلات زیاد در خود جای داده بود و حتی برای احیای حقوق فلسطینیان چندین بار با اسراییل جنگید و بلندیهای جولان را از کف داده بود. اما "خالد مشعل" رییس دفتر سیاسی حماس ترجیح داد از دمشق به دوحه اسبابکشی کند و منزلی نو برگزیند. مشعل در هنگامی که حزب اخوانی عدالت و توسعه اردوغان مشغول تدارک معارضین در سوریه بود به همراه "محمد مرسی" رییس جمهور مصر به ترکیه سفر میکند و از اردوغان تمجید میکند و در یک کلام به وی میگوید "رهبر جهان اسلام". این در حالی است که چندی پیش "اسماعیل هنیه" رهبر حماس در سفر به ایران و در ملاقات با رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران آرزو کرده بود که روزی نماز را به امامت وی در مسجدالاقصی بخواند. این مواضع و رویکردها مانند موشی بود که رشته محکم روابط بین دو متحد قدیمی را میجوید. اما شروع جنگ جدید بین حماس و اسراییل تا حدودی مانع از این کار شد. حماس توانست با همت خود و استفاده از موشکهای ایرانی، جنگ را ظرف مدت 8 روز تمام کند و در غزه جشن پیروزی برگزار کند و در خیابانهایش تابلوی تشکر از جمهوری اسلامی ایران نصب کند. و در حالیکه شایعه تعطیلی دفتر حماس در تهران به گوش می رسید، رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران به مقاومت و مجاهدت حماس آفرین گفت و از خدا برای آنها پیروزی خواست و حماس نیز در پاسخ از وی تشکری صمیمانه کرد. به نظر میرسد دو طرف، برآورد دقیقی از خواستهها و مواضع یکدیگر دارند و علاقهمند نیستند که اختلاف در خصوص موضع سوریه به روابط آنها آسیب بزند. جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده بود که از هر گروهی که در فلسطین برای احقاق حقوق فلسطینیان با اسراییل مبارزه کند، حمایت میکند و حماس نیز از این امر مستثنی نیست. هر چند که به نظر می رسد که حماس در مورد سوریه خطای استراتژیک کرد و در حالی که میتوانست محور قدیمی و استخواندار مقاومت را در کنار دوستان جدید توأمان داشته باشد، ترجیح داد در بحران سوریه بدون اینکه چشمانداز روشنی برای آن و به نفع حماس متصور باشد، ورودی پرخطر کند. ورودی پرخطر در سوریه که سلاح به جای صندوق رأی برای جان و مال مردم تعیین تکلیف میکند، وضعیتی که در آن انواع گروههای تروریستی، گروههای رقیب و یا حتی مخالفان داخلی اسد به غلط و یا درست برای دستیابی به خواستههایشان، دست به اسلحه میبرند و به جای گفتوگو با یکدیگر، سرب داغ نثار هم میکنند که قطعا بزرگترین برنده این نبرد و جدال در سوریه، دشمن حماس یعنی اسراییل است.
خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 20 دی اخبار مرتبط
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|