![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
شما می توانید نظرات خود درباره این مطلب را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» با ذکر منبع مجاز است "سرگی ایوانوف" ویژه خبرگزاری «ریا نووستی» در حالی که این روزها هوگو چاوز رییس جمهور ونزوئلا به عنوان مهم ترین متحد تهران در منطقه آمریکای لاتین در حال مبارزه با سلول های سرطانی خویش در کوباست، کنگره آمریکا چهارشنبه 19 دسامبر قانونی را با عنوان "تدوین استراتژی سیاسی و دیپلماتیک برای مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران در آمریکای لاتین، مرکزی و کانادا" به تصویب رسانده تا نظارت بیشتری بر همکاری های رو به گسترش جمهوری اسلامی با کشورهای نزدیک مرزهایش داشته باشد.
نگاهی به روابط ایران با چپ گرایان آمریکای لاتین در سال های اخیر به ویژه پس از روی کار آمدن دولت "محمود احمدی نژاد" در سال 2005 میلادی روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای چپ گرای آمریکای لاتین افزایش چشمگیری یافت. در حالی که تا پیش از دولت احمدی نژاد، جمهوری اسلامی بدلیل بعد مسافت و تفاوت های ایدئولوژیک، تنها با کوبای انقلابی روابط دوستانه داشت. اما از سال 2003 میلادی همکاری های تهران- کاراکاس به عنوان دو عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت - اوپک - گسترش چشمگیری یافت و حتی دارای ابعاد استراتژیک شد. این روابط به اندازه ای نزدیک بود که یکبار "نیکولا سارکوزی" رییس جمهور سابق فرانسه خواستار میانجی گری ونزوئلا در مذاکرات هسته ای ایران با گروه "1+5" شد. بعد از آن نیز با روی کار آمدن دیگر رهبران چپ گرا مانند "دانیل اورتگا" در نیکاراگوئه، "رافائل کوره آ" در اکوادور و "اوو مورالس" در بولیوی، منطقه آمریکای لاتین به جولانگاهی برای سیاست های ضد آمریکایی جمهوری اسلامی ایران به همراه دیگر رهبران چپ گرا شد. حتی "لولا داسیلوا" رییس جمهور سابق برزیل برای عقب نماندن از غافله متحدان تهران، علاوه بر میزبانی از رییس جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از میانجیان "بیانیه نافرجام تبادل سوخت هسته ای تهران" به همراه "رجب طیب اردوغان" نخست وزیر ترکیه با نامه ای از "باراک اوباما" رییس جمهور ایالات متحده آمریکا راهی این شهر شد. در حالی که تا چهل سال پیش و آخرین سفر "محمدرضا پهلوی" هیچ مقام بلندپایه ای به پایتخت های دو کشور سفر نکرده بود. دولت آرژانتین نیز علیرغم مخالفت و فشار جامعه یهودیان این کشور مذاکراتی فشرده را با جمهوری اسلامی ایران بر سر حل اختلافاتش درباره انفجار مرکز همیاری یهودیان - آمیا - در سال 1994 میلادی در ژنو سوئیس آغاز کرده است. احمدی نژاد که با هیچ یک از رهبران کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس روابط نزدیک ندارد، با "اوو مورالس" فوتبال بازی می کند و سوار بر خودروی ایرانی "سمند" تولید شده در ونزوئلا با رانندگی "هوگو چاوز" می شود و دست در دست رافائل کوره آ و دانیل اورتگا در مراسم تحلیف آنها شرکت می کند تا نزدیکی روابط جمهوری اسلامی با این کشورها را به رخ "شیطان بزرگ" انقلاب اسلامی ایران بکشد. حتی در اقدامی که واکنش های شدیدی را در بین علمای شیعه و برخی از افراطیون مذهبی برانگیخت، احمدی نژاد در آخرین سفر هوگو چاوز به کشورش در سال 2011 میلادی، وی را برای "شفا" از سرطان، به زیارت آرامگاه "علی ابن موسی الرضا" امام هشتم شیعیان اثنی عشری در شهر مشهد در شمال شرقی ایران برد. در حالی که غیر مسلمانان اجازه زیارت اماکن مقدس مسلمانان را ندارند.
حساسیت آمریکا برای چیست؟ براساس قانون تصویب شده در کنگره که به امضای باراک اوباما رییس جمهور آمریکا نیز رسیده، وزارت امور خارجه این کشور موظف است ظرف شش ماه برنامه ای را برای مقابله با آنچه "حضور و فعالیت خصمانه جمهوری اسلامی ایران در آمریکای لاتین" خوانده شده، مشخص کند. وزارت امور خارجه آمریکا موظف است تا 180 روز گزارشی از فعالیت های دیپلماتیک و اقتصادی ایران در آمریکای لاتین ارائه کرده و اطمینان یابد که بازار انرژی آمریکا و جهان مختل نخواهد شد. همچنین این وزارت خانه باید نظارت بیشتری داشته باشد تا جمهوری اسلامی با کمک متحدان خود در منطقه تحریم های بین المللی را دور نزند. براساس این قانون، وزارت امنیت ملی آمریکا نیز موظف است نظارت خود را بر مناطق مرزی کانادا و مکزیک افزایش دهد تا مانع از حضور"عوامل حکومت جمهوری اسلامی ایران، سپاه پاسداران و حزب الله لبنان یا هرگروه تروریستی دیگر" شود. در عین حال نهادهای چندگانه امنیتی آمریکا نیز موظف شده اند "برای مقابله با تروریسم و افراط گرایی در آمریکای لاتین" با هدف "منزوی کردن جمهوری اسلامی" فعالیت کنند. اما آن گونه که از بندهای این قانون بر می آید، آمریکایی ها نگران نزدیکی روابط سیاسی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران و کشورهای آمریکای لاتین نیستند، بلکه نگرانی آنها از حضور اعضای سپاه پاسداران به ویژه نیروهای نخبه "سپاه قدس" در نزدیکی مرزهایشان است. همچنین با توجه به بلندپروازی های دریایی جمهوری اسلامی، کاخ سفید نگران آن است که واقعا ناوهایی از این کشور در سواحل منطقه پهلو گرفته و به روابط سیاسی و اقتصادی امروز روابط گسترده تر نظامی و امنیتی نیز افزوده شود. کما اینکه از چند سال پیش ادعای همکاری های نظامی جمهوری اسلامی ایران به ویژه با ونزوئلا بر سر زبان هاست. حتی شایعاتی مطرح است مبنی بر اینکه دولت چاوز یک فروند جنگنده پیشرفته آمریکایی F-16 خود را در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار داده است. در واکنش به این قانون "رامین مهمانپرست" سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تنها به ذکر این نکته بسنده کرد که واشنگتن همچنان در فضای جنگ سرد به سر می برد که در آن آمریکای لاتین را حیاط خلوت خود دانسته و می خواهد سیاست های خود را به کشورهای مستقل تحمیل کند. اما فارغ از آنکه آمریکا از حضور سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران یا حزب الله لبنان در آمریکای لاتین نگرانی داشته باشد یا نه، نکته مهم در مداخله آمیز بودن این قانون است که بیش از آنکه تهران متوجه باشد، خط و نشانی برای کشورهای چپ گرا در منطقه است.
خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 20 دی اخبار مرتبط
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|