15/06/1391 10:22
(قابل توجه خوانندگان: اخبار افغانستان به زبان دری منتشر می شود)
مسکو، 15 سنبله، خبرگزاری «ریا نووستی»/ فابريکه کوچک صابون سازی در باميان که اکثر کارگران ان را زنان معلول تشکيل ميدهند، مایحتاج بیش از چهارصد خانواده را تامين کرده است. در این باره اژانس خبری پژواک خبر داده است.
طبق گزارش اژانس، اين فابريکه، سه ماه قبل با همکاری يک موسسه غيردولتى، در مرکز باميان به فعاليت اغاز نموده و هرچند از حيث توليد، در مراحل ابتدايى قرار دارد؛ اما برای اولین بار است که در بخش صنعت، کاری انجام شده است.
يک ماه قبل 25 زن و 25 مرد، از دوره اموزشى صابون سازى دراين فابريکه فارغ گرديدند و در حال حاضر به همين تعداد زن و مرد، مصروف اموزش هستند و توقع ميرود که انان نیز، تا يک ماه ديگر فارغ شوند.
سراج الدین سالمی مسوول پروژه که هدف از این اقدام را بلند بردن سطح اقتصاد و خودکفا شدن معلولین، بخصوص زنان خوانده، به آژانس خبرى پژواک گفت که انان، از اين طريق ميخواهند که زنان و مردان، صابون سازی را یاد گرفته و بعداً در سطح قریه های خود، کارخانه های کوچک ایجاد نمایند و از منفعت آن، روزگار خود را سپری کنند.
وى افزود که روزانه در این کارخانه آموزشی که تمامی کارهای صابون سازى بصورت دستی صورت میگیرد، حدود شصت کلچه صابون تولید میشود و برای فروش آن، تقاضای زیادى نيز وجود دارند.
سالمى علاوه کرد که دکانداران هم می آیند، تقاضای خرید صابون را ميکنند؛ اما فعلاً فقط صابون تولید ميشود و کارگران، آنرا بین خود توزیع میکنند و برای فامیلهای خود میبرند تا از آن استفاده کنند.
منبع گفت که در دوره اول، بيش از دو هزار کلچه صابون توليد شده و فعلاً حدود 400 خانواده از اين نوع صابون که 10 افغانى قيمت و 220 گرام وزن دارد، استفاده مى نمايند.
موصوف افزود که صابون پاکستانى و ايرانى، با همين وزن 15 افغانى عرضه ميشود؛ اما صابون وطنى کيفيت خوب دارد، مواد آن امتحان ميشود و به شکل معيارى توليد ميگردد.
صابون اين فابريکه از موادکیمیاوی سلیکیت، کاستک سودا و يکنوع تیل خاص به نام یوز که از پاکستان وارد ميشود و چربى گاو و گوسفند از خود باميان، ساخته میشود.
نیکبخت یکی از زنان معلول که مسوولیت قالب بندی صابون را در کارخانه بر عهده دارد، گفت: "من خانم خانه بودم و به هیچ کاری بلد نبودم، از پای معیوبم و با عصا راه میروم؛ اما حالا در اینجا میتوانم صابون بسازم".
اين خانم معلول ميگويد که با سرمایه اندک بعد از اینکه دورۀ آموزش را ختم نموده، حالا مى تواند این کار را بصورت خصوصی ادامه بدهد و کارخانۀ کوچک بسازد و روزگارش را از این طریق سپری نماید.
فاطمه که از دورۀ قبلى کارآموزی فارغ گردیده، در گوشه يى از حويلى خود، ساخت یک کارخانۀ کوچک صابون سازى را تدارک دیده؛ اما ميگويد که تا هنوز، فقط دیگ هايی را که در آن مواد انداخته شده و جوشانده میشود، مهیا کرده است.
وی گفت که بصورت آزمایشی، تنها يکبار در کارخانۀ شخصی خود صابون توليد نموده و 50 کلچه صابون تولید کرده؛ اما تا سال آینده با سرمایۀ 50 هزار افغانی تولید صابون را به بیش از یکصد کلچه در روز خواهد رساند.
لطیفه یکی از معلمین این آموزشگاه گفت که ماهانه برای اشتراک کنندگان این کارگاه آموزشی، یکهزار افغانی نیز داده میشود تا کرایۀ رفت وآمد خود را بدهند.
وی افزود که بعد از ختم دورۀ آموزشى، همۀ این خانم ها در دوره های کارآموزی قادر میشوند تا جدا جدا، کارخانه بسازند و صابون توليد کنند.
سیدرضا قاسمی ریيس کار، امور اجتماعی و شهدا و معلولين بامیان ميگويد که بيشتر مردم، بخصوص زنان، از بيکارى رنج ميبرند و بسیار خوب است که صنعت صابون سازی، در بین زنان ترویج شود تا اقتصاد شان تقويت گردد.
وی خاطرنشان کرد که آنها همیشه مسوولان موسسۀ امداد را تشویق کرده اند تا بر نامه هاى شان را بیش از این توسعه بخشند.
مسوولان موسسۀ امداد ميگويند که آنها از طريق کمک کنندگان خارجى تمويل ميشوند و زمينۀ اشتغال مشابه را براى زنان و مردان در کابل، کاپيسا و لغمان نيز فراهم نموده اند.