10:43
25/12/1392
make as homepage  add to favourites
Rambler's Top100

آیا جنبش سبز در ایران زنده است؟

22:44 | 1391 / 11 / 25

 

خوانندگان گرامی!

شما می توانید نظرات خود درباره این مطلب را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.

برای نوشتن نظرات خود  اینجا کلیک کنید

محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد

استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» با ذکر منبع مجاز است

"سرگی ایوانوف" ویژه خبرگزاری «ریا نووستی»

 

علیرغم گذشت دو سال از روزی که هواداران جنبش سبز در ایران بنا به دعوت "میرحسین موسوی" و "مهدی کروبی" دو تن از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 2009 میلادی برای همبستگی با انقلابیون تونس و مصر در تهران راهپیمایی کردند، این سوال ذهن بسیاری از تحلیلگران و ناظران را به خود مشغول کرده که آیا این جنبش زنده است یا همچنان به عنوان آتشی زیر خاکستر منتظر جرقه ای تازه برای بروز و ظهور است؟

 

 انقلاب رنگی شکست خورده یا جنبشی ریشه دار

در خلال رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 2009 میلادی در ایران که فضا کاملا بین هواداران "محمود احمدی نژاد" و "میرحسین موسوی" دو قطبی شده بود، هریک از نامزدها برای ستاد انتخاباتی خود رنگی را انتخاب کردند.

رنگ انتخاب شده توسط ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی، نخست وزیر سال های اولیه انقلاب اسلامی در ایران، سبز بود و هواداران وی در جریان رقابت های انتخاباتی و حوادث پس از آن، جنبش خود را "سبز" نامیدند.

برخی ناظران نحوه حضور هواداران میرحسین موسوی در خلال رقابت های انتخاباتی و در جریان اعتراضات به نتیجه انتخابات را به مانند اتفاقات صورت گرفته در جریان انقلاب های رنگین در کشورهای مشترک المنافع ارزیابی می کردند. برخی دیگر اما هرگونه مقایسه بین انقلاب های رنگین با جنبش سبز را رد کرده و این جنبش را "جنبش اصیل مردم ایران" می دانند.

با این حال نکته ای که اکثریت جامعه شناسان و تحلیلگران اجتماعی بر آن توافق نظر دارند این است که جنبش سبز، "جنبشی بدون سر" است. معنای این سخن آن است که علیرغم استفاده هواداران این جنبش از رنگ سبز به عنوان نماد ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی، رهبری این جنبش را برعهده وی نبود و اساسا هیچ فرد دیگری در داخل ایران نمی تواند مدعی رهبری جنبش سبز شود.

علاوه بر بدون رهبر بودن، سرکوب هوشمندانه اعتراضات و مدیریت بحران توسط عوامل امنیتی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی موانع اصلی در عدم دستیابی این جنبش به اهداف خود از جمله ابطال نتایج انتخابات ریاست جمهوری بود.

باید پذیرفت بیشتر کسانی که در راهپیمایی های جنبش سبز حضور می یافتند بیش از آنکه "منتقد" نظام جمهوری اسلامی باشند، "مخالف" آن بودند و علت اعتراضات آن نه فقط برای ابطال نتایج انتخابات بلکه برای تغییر حاکمیت بود.

بسیاری از ناظران اعتقاد دارند بیشتر اعضای جنبش سبز، اساسا هوادار هیچ یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال 2009 میلادی نبودند، بلکه بیشتر آنها را افرادی از طبقه متوسط رو به بالای جامعه جمهوری اسلامی ایران تشکیل می دادند که هریک به نوعی منتقد حاکمیت نظام جمهوری اسلامی در ایران بود. این جنبش در سال 2009 میلادی در جذب هوادارانی از میان طبقه پایین، کارگران، معلمان، بازنشستگان، نظامیان و حتی روحانیون و علما ناکام ماند، ولی توانست در میان قشر دانشگاهی و هنرمندان جایگاه خوبی را بدست آورده و خود را در میان آنها تثبیت کند.

اما سوال اصلی در حال حاضر این است که آیا این جنبش زنده است یا اینکه بار دیگر در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ژوئن 2013 میلادی سر بر خواهد آورد؟

 

جنبش سبز بازمی گردد؟

افراد نزدیک به حاکمیت در جمهوری اسلامی ایران می گویند که اعضای جنبش سبز"پیکره ای واحد" نداشته و از گروه های مختلف از جمله لیبرال ها، سلطنت طلب ها، کمونیست ها، بهایی ها و ... تشکیل شده اند. این اظهارات البته قابل نقد است، ولی باید پذیرفت که اعضای جنبش سبز ایران دارای اصول، ارزش ها و آرمان های مشترک نبوده اند و شاید یکی از دلایل اصلی حضور کم رنگ تر هواداران آن در خیابان ها نیز همین امر باش، چرا که علیرغم گذشته تقریبا دو سال از حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی هیچ اعتراضی به این مساله در سطح راهپیمایی های میلیونی و هزاران نفری نشده است.

اما از سوی دیگر، می توان گفت هدف مشترک اعضای جنبش سبز، تغییر رفتار و اصلاحات بنیادین در ساختار حکومتی در ایران است که البته سطح و میزان آن در میان اعضای این جنبش متفاوت است.

بر اساس سنت سال های اخیر در ایران، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، فضای سیاسی بازتر شده و آزادی بیان ولو به صورت کوتاه مدت در کشور برقرار می شود. اما بسیاری از ناظران اعتقاد دارند در انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران، فضا بیش از آنکه باز شود، بسته می شود و یکی از نشانه های آن اقدامات اخیر دولت در بازداشت برخی روزنامه نگاران و خبرنگاران و همچنین بازداشت کوتاه مدت فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی در روز 12 فوریه است.

تحلیلگران می گویند در ماه های اخیر که بر میزان فشارهای اقتصادی بر اقشار پایین تر جامعه ایرانی به دلیل تحریم های بین المللی و یکجانبه آمریکا و اتحادیه اروپا افزوده شده، این نگرانی در بین مقامات حکومتی به وجود آمده که بازکردن فضای سیاسی باعث از سر گرفته شدن اعتراضات سرکوب شده سال 2009 میلادی خواهد شد که تفاوت آن با چهار سال پیش، جذب شدن قشر متوسط رو به پایین، کارگران و کارمندان به اعضای جنبش سبز خواهد بود.

به نظر نمی رسد که جنبش سبز در ایران به معنای واقعی مرده باشد، اما تنها زمان و مدیریت دولت جمهوری اسلامی ایران در مواجه با تحریم ها خواهد بود که نشان می دهد جنبش سبز می تواند در آستانه انتخابات حساس ژوئن 2013 میلادی بار دیگر از بین لایه های اجتماعی خود را بروز دهد یا نه.

 

خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 25 بهمن


ارسال خبر  بازگشت به صفحه اصلی 
  امکانات
  Рейтинг@Mail.ru   Rambler's Top100  
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود