![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات آخر هفته در سایت درج خواهند شد. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید استفاده از مطالب خبرگزاری «نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است پطر گونجاروف ، مفسر سیاسی خبرگزاری «نووستی» آمریکا تکلیف ایران را مشخص کرد. بعد از چند سال مذاکرات بی نتیجه عاقبت گزینه های معینی در حل مسئله هسته ای ایران بوجود آمد. این دوگزینه شامل همکاری ایران با دیگر کشورهای در زمینه هسته ای و یا مقابله با جامعه جهانی و انزوای سیاسی گسترده است. حق انتخاب به تهران داده شده است. وزارت امور خارجه آمریکا این قضیه را چنین روشن ساخت: ما امیدواریم که ملت ایران درک کند که سران جمهوری اسلامی باید میان همکاری که به نفع ملت است و مقابله که به انزوای بیشتر منجر می شود، یک گزینه را انتخاب کنند. برای اینکه تهران موضع خویش را تعیین کند دو هفته زمان داده شده است. تهران طبق عادت همیشگی در مذاکرات روز شنبه گذشته پاسخ "خیر" و آری" خویش را ارائه نداد. اینکه تهران پاسخ منفی و یا مثبت نداده غیر منتظره نیست. همه دیگر به این روش عادت کردن اند. اما اینبار داستان دیگری است. به ایران مشوق هایی ارائه شده که بیش از آن را می توان اجازه رسمی شورای امنیت و سازمان ملل متحد برای ساختن بمب هسته ای دانست. این در حالیست که پیشنهادات مذکور رسما روز 14 جولای به ایران ارائه شده اگر چه در اوائل ماه مه مفهوم آنها به تهران رسانده شده بود. بعبارت دیگر تهران بیش از اندازه زمان برای تفکر در باره پیشنهادات گروه "1+5" میانجیان بین المللی حل مسئله هسته ای ایران (پنج عضو دائم شورای امنیت بعلاوه آلمان) داشته و همه منتظر پاسخ تهران بودند. اخیرا اتحادیه اروپا به طور یکجانبه تحریماتی در باره بانک ملی ایران و برخی از مقامات این کشور که در رابطه با برنامه هسته ای و موشکی فعالیت دارند، اتخاذ کرده و بدین ترتیب اتحادیه اروپا فهماند که اروپا دیالوگ سازنده ای را از تهران انتظار دارد. حضور برنز در دیدار روز شنبه از تغییر سیاست آمریکا در رابطه با ایران به میزان 180 درجه حکایت دارد. عملا همین حالت هم پیش آمد. برنز روند مذاکراتی با ایران را به میزان 180 درجه پیشبینی شده تغییر داد اما به سمت معکوس. برنز به نوبه خود توضیح داد : اولا آمریکا به طور جدی از بسته پیشنهادی حمایت می کند، دوما آمریکا از وحدت میان گروه "1+5" حمایت می کند، سوما آمریکا و شرکای گروه "1+5" به جدیت خواستار توقف امور غنی سازی اورانیوم توسط ایران هستند با احتساب اینکه آمریکا در این مذاکرات شرکت کند. بعبارت دیگر بسته پیشنهادی دیگری به ایران ارائه نخواهد شد. مسلما اعلامیه رسمی وزارت امور خارجه آمریکا را می توان اولتیماتوم به تهران بررسی کرد. کاسه صبر آمریکا سر آمده است. به نظر که دیگر اعضای گروه "1+5" نیز به زودی از کوره در خواهند رفت. با توجه به تفسیر بعد از جلسه روز شنبه اعضای دیگر می توان اینطور برداشت کرد که همه شرکت کنندگان این دیدار به طور مستقیم و غیر مستقیم با این اولتیماتوم موافقند. باید تصور کرد که این مسئله به کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمریکا اعتماد به نفس داده که مسئله تصویب قطعنامه جدید در باره ایران را به خاطر عدم پاسخ مشخص تهران به بسته پیشنهادی مطرح سازد. واشنگتن قصد دارد که این مسئله را در ماه سپتامبر مطرح سازد. به نظر می رسد که تهران نیز انتظار این تغییر حالت را نداشت. ایران فعلا ساکت مانده است. تنها تفسیر اعلام شده آنست که طرفین توافق نمودند که دو هفته دیگر دیدار کنند. تهران این توافق را گامی به سوی جلو نامیده است. این مطلب را سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران اعلام نمودند. آنطور که جلیلی در ژنو به خبرنگاران توضیح داد در مذاکرات مذکور صحبت غنی سازی اصلا به میان نیامده است. آیا این همان گام اولیه از سوی ایران محسوب نمی شود؟ آیا بهتر نیست که در مواردی مانند برنامه هسته ای ایران کار را از انتها شروع کرد: یعنی دادن امکان انتخاب میان همکاری یا تقابل.
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|