10:43
8/12/1392
make as homepage  add to favourites
Rambler's Top100

تاریخچه مناقشه میان کره شمالی و کره جنوبی تا به امروز

15:18 | 1389 / 09 / 02

خوانندگان گرامی!

شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.

برای نوشتن نظرات خود  اینجا کلیک کنید

محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد

استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است

سرچشمه مناقشه کنونی شبه جزیره کره به سال 1945 باز می گردد زمانی که جنگ جهانی دوم پایان یافت.

تا سال 1945 کره مستعمره ژاپن بود و زیر نظر این کشور اداره می شد. بعد از شکست سنگین ارتش ژاپن از ارتش سرخ شوروی، کره شمالی در ماه اوت سال 1945 آزاد شد. بر اساس توافقنامه میان متفقین کره به دو منطقه موقت برای عبور ارتش تسلیم شده ژاپن تقسیم شد: بخش شوروی بالای مدار 38 درجه و بخش آمریکا زیر این مدار.

در ماه سپتامبر سال 1945 نیروهای آمریکایی در جنوب کشور پیاده شدند.

سال 1947 مسئله ایجاد کشور واحد کره به پیشنهاد آمریکا برای بررسی به سازمان ملل متحد ارائه شد و قرار شد که انتخابات تحت نظر ناظران سازمان ملل متحد برگزار شود.

در ماه مه سال 1948 در منطقه کره جنوبی انتخابات پارلمانی و 15 اوت همان سال جمهوری کره رسمیت پیدا کرد.

در اقدامی متقابل در شمال این کشور نیز انتخابات مجلس عالی ملی کره برگزار شد و 9 سپتامبر سال 1948 جمهوری ملی دموکرات کره اعلام موجودیت کرد. مقابله نظامی-سیاسی میان این دو کشور که در اوائل سال 1950 به جنگ منجر شد.Корейские военнослужащие наблюдают ядерный взрыв

مناقشه نظامی روز 25 جولای سال 1950 آغاز شد. در عملیات نظامی نیروهای مسلح آمریکا و 15 کشور دیگر به طرفداری از کره جنوبی تحت پرچم نیروهای چند ملیتی سازمان ملل متحد و نیروهای مسلح چین و شوروی سابق به طرفداری از کره شمالی وارد میدان نبرد شدند.

در ماه جولای سال 1951 جبهه جنگ تقریبا در مدار 38 درجه بعبارت دیگر همان محلی که عملیات نظامی آغاز شده بود، تثبیت شد. جنگ ماهیت موضعی به خود گرفت و در بهار سال 1953 مشخص شد که طرفین برای پیروزی باید هزینه گزافی بپردازند. روز 27 جولای سال 1953 در پیان مونگ توافقنامه آتش بس امضا شد.

بر اساس این توافقنامه برای کره شمالی و جنوبی خط مرزی نظامی انتخاب شد که از هر طرف آن به پهنای 4 کیلومتر منطقه حائل غیر نظامی اعلام شد.

دو کره به طور صوری تاکنون در شرایط جنگی قرار دارند از آنجایی که جنگ کره با آتش بس به پایان رسید و نه قرارداد صلح. این توافقنامه از یک سو توسط فرماندهان نیروهای مسلح کره شمالی و چین و از سوی دیگر آمریکا تحت پوشش سازمان ملل متحد امضا شد.

در ماه جولای سال 1972 بیانیه مشترک شمال و جنوب صادر شد که در آن اصول اساسی اتحاد ثبت شد: استقلال کشور بدون تکیه بر نیروی خارجی، از طریق مسالمت آمیز و بر اساس "وفاق کبیر ملی".

اتحاد این دو جمهوری از سوی پیونگ یانگ به صورت ایجاد کنفدراسیون (جمهوری کنفدراسیون دموکرات کره) بر اساس فرمول "یک ملت، یک کشور، دو سیستم، دو دولت" پیشنهاد شده است.

در سال 1991 کره شمالی و جنوبی توافقنامه عدم تهاجم، صلح و مبادلات را امضا کرده و در سال 1992 اعلامیه مشترک عاری سازی شبه جزیره کره از سلاح هسته ای را منعقد نمودند.

13-15 ژوئن سال 2000 در پیونگ یانگ برای اولین بار اجلاس میان دو کره برگزار شد. در پایان این اجلاس "کیم چن ایر" رهبر کره شمالی و "کیم دی جون" رییس جمهور وقت کره جنوبی بیانیه مشترک شمال و جنوب (15 ژوئن) را امضا کردند که قرار بود بعنوان سندی پایه در مسائل اتحاد دو کشور برای دورنمای درازمدت در نظر گرفته شود. در این بیانیه از جمله بر تلاش طرفین برای اتحاد کشور با اتکا به نیرو ملت کره تاکید شده بود.

2-4 اکتبر سال 2007 در پیونگ یانگ دومین دیدار میان دو کشور در سطح عالی برگزار شد که در پایان آن کیم چن ایر و "نو مون هن" رییس جمهور وقت کره جنوبی بیانیه "توسعه روابط میان دو کره، صلح و شکوفایی" را امضا نموده که در راستای تکامل ایده ها و اصول بیانیه  سال 2000 بود.

بر اساس گزارش اداره گمرک کره در سال 2009 حجم تبادلات کالا میان دو کشور به 1 میلیارد و 666 میلیون دلار رسید. بر اساس آمار وزارت امور اتحاد ملی کره جنوبی در حدود 200 کمپانی و موسسه این کشور در حال حاضر مبادلات تجاری با کره شمالی هستند که حجم کل معاملات طی سال گذشته به 254 میلیون دلار می رسد.

از طرح های عمده کنونی میان دو کشور می توان به پروژه منطقه گردشگری "کامی گان سان" (در حال حاضر پروژه موقتا تعطیل شده است)، منطقه صنعتی "کی سون"، اتصال خطوط ریلی و جاده ای شمال و جنوب در سواحل شرقی و غربی اشاره کرد.

کره جنوبی کمک های زیادی در زمینه های اقتصادی و اجتماعی به همسایه شمالی خود ارائه می دهد.

اما روابط میان دو کشور بعد از به قدرت رسیدن "لی من باک" رییس جمهور کره جنوبی در سال 2008 رو به سردی گرایید که از همکاری با کره شمالی تا زمانی که مسئله هسته ای این کشور حل نشود، خودداری نموده است. پیونگ یانگ از سلاح هسته ای برخوردار است و قصد انصراف از آن تا زمانی که تهدیدی از سوی آمریکا احساس شود را ندارد.

در سال 2010 کره شمالی و جنوبی دو بار طی ماه های ژانویه و اوت به تبادل آتش توپخانه در منطقه خط مرزی میان سئول و پیونگ یانگ پرداختند.

نظامیان کره جنوبی به تحریکات جدی از سوی کره شمالی اشاره می کنند و خواستار توقف چنین حرکاتی شده اند.Обострение конфликта между КНДР и Южной Кореей

در اواخر ماه اکتبر سال 2010 نظامیان کره شمالی و کره جنوبی به سوی منطقه حائل غیر نظامی آتش گشودند و به همین خاطر نیروهای کره جنوبی به حالت آماده باش کامل در آماده اند.

سئول کره شمالی را مقصر غرق ناوچه نظامی "چئونان" خود می شمارد اگرچه پیونگ یانگ نتایج تحقیقات را خلاف واقع نامیده است.

روز 23 نوامبر سال 2010 درگیری دیگری رخ داد. کره شمالی در پاسخ به مانور نظامیان کره جنوبی به جزیره "یون پیون دون" در منطقه حائل مرزی شلیک کرد. کره جنوبی نیز در پاسخ اقدام به گشودن آتش توپخانه ای نمود و جنگنده های "اف -16" نیروی هوایی کره جنوبی در منطقه حایل به پرواز در آمدند.

خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 2 آذرماه


ارسال خبر  بازگشت به صفحه اصلی 
  امکانات
  Рейтинг@Mail.ru   Rambler's Top100  
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود