11:30
25/12/1392
make as homepage  add to favourites
Rambler's Top100

مسکو باید در قبال اوکراین سیاست جدیدی پیشه کند

16:04 | 1387 / 07 / 04

 

خوانندگان گرامی!

شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.

برای نوشتن نظرات خود  اینجا کلیک کنید

نظرات نویسندگان مقالات در روزنامه ها ممکن است مغایر با موضع خبرگزاری «ریا نووستی»  باشد

استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است

بعد از شکست ماجریاجویی های ضد روسی رییس جمهور گرجستان می توان انتظار داشت که گام بعدی در این راستا از سوی مقامات کنونی اوکراین صورت گیرد.

تمامی واکنش های ویکتور یوشنکو رییس جمهور اوکراین  چه در جریان درگیری اخیر در گرجستان چه بعد از آن نشان می دهد که نمی توان انتظار دیگری از اوکراین داشت. این عملکردها بر اساس منطق رویکردی دولت اوکراین به شکلی که تشیکل شده و به ویژه در زمان حکومت کسانی که سیاست واقعی اوکراین امروز را شکل داده و آن را اجرا می کنند، پایه گذاری شده است.

کسانی که پایه های حکومتی کشور اوکراین را در سال 1991 نهادند اشتباه اساسی  مرتکب شدند و به نظر می رسد که دیر یا زود طرح آنها با فاجعه مواجه شود. آنها ماهیت واقعی آنچه که بعنوان منطقه ای متحد به اسم جمهوری اوکراین شوروی وجود داشت را تخریب کرده و تلاش کردند که در مسیر ایجاد کشوری برای ملت اوکراین گام بردارند که هیچ نشان عینی برای آن وجود نداشت.

در دوره ریاست جمهوری یوشنکو کاملا خطوط اصلی سیاست داخلی و خارجی مقامات اوکراینی نسبت به روسیه بعنوان کشور و نسبت به روس ها بعنوان ملت ماهیتی خصمانه به خود گرفته است. این مسیر را خود حکومت اوکراین انتخاب کرد چرا که روسیه با برسمیت شناختن استقلال آنها در سال 1991 و همچنین امضای به اصطلاح "قرارداد بزرگ" در سال 1997 حتی برغم تمامی سیاست های دوگانه کییف تا اوت سال  2008 وفاداری کامل خود را نسبت به این کشور جوان نشان داد..

منطقی است که پس از این، نادیده گرفتن سیاست های واقعی که اخیرا به طور علنی از سوی مقامات اوکراینی علیه روسیه اعلام می شود ، از سوی مسکو نباید پذیرفتنی باشد.

سیاست خارجی و داخلی اوکراین معاصر  مستقل نبوده چرا که از سوی ملت آن و حتی سیاستمدارانی که نگران تمامیت ارضی کشور اوکراینی بوده تعیین نمی شود، بلکه بواسطه درخواست های خارجی شکل می گیرد. این سیاست فقط دو محرک دارد: حداکثر ضرر وارد آوردن به روسیه و در عوض حداکثر منفعت برای آندسته از رجال ملی گرای اوکراینی که در این راه از انتقال حاکمیت اوکراین به دست واشنگتن و بروکسل هیچ ابایی ندارند.

تجارت انتقال گاز تاکنون اجازه داده که اوکراین از نظر اقتصادی به حیات خود ادامه دهد. اما سیاستمداران اوکراینی تاکنون از محل ضدیت های خود با روسیه زنده ماننده اند. اگر در مورد اول مسکو هنوز هم می تواند روش های بی طرفانه ایدئولوژیکی را اجرا کند، در مورد دوم باید این کار را متوقف نموده و ضمنا به طور قاطعانه سیاست کلی روسیه در قبال اوکراین تغییر کند.

ویتالی تریتیاکوف، رییس مدرسه عالی تلویزیون دانشگاه دولتی مسکو، "ایزویستیا"، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 4 مهر ماه


ارسال خبر  بازگشت به صفحه اصلی 
  امکانات
  Рейтинг@Mail.ru   Rambler's Top100  
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود