11/05/1389 15:36
خوانندگان گرامی!
شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.
برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید
محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد
استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است
پروفسور "ولادیمیر ساژین" کارشناس ارشد "انستیتو خاورشناسی" آکادمی علوم روسیه در مقاله منتشره در سایت "رادیوی صدای روسیه" می نویسد: تمام راز ها دیر یا زود آشکار می شوند. اگر این راز ها در رابطه با کارهای هسته ای باشند بهتر است زودتر افشا شوند.
بنا به شواهد موجود جامعه بین المللی با مسأله تازه ای روبرو شده که رژیم منع گسترش هسته ای را در معرض خطر قرار می دهد. منظور گزارش های منتشره درباره ساخته شده سلاح هسته ای در "میانمار" است.
چندی پیش اطلاع حاصل شد که گروه بین المللی روزنامه نگاران و همچنین کارشناسان در امور تسلیحاتی بر اساس اسناد مؤثق به این نتیجه رسیده اند که مقامات میانمار در حال انجام کار هایی برای ساختن سلاح موشکی ـ هسته ای هستند. اسناد اصلی در اینباره از یک افسر نیروهای موشکی که از دست خونتای میانمار فرار کرده است و همچنین با کمک سیستم شناسایی فضایی دریافت شده است. افسر نام برده در کار های محرمانه در این زمینه ها شرکت داشته است.
این پرسش بوجود میآید که امکانات علمی، تکنولوژیک و فنی میانمار تا چه حد برای اجرای چنین پروژه ای کفایت می کند؟ پاسخ اینست که بعید است میانمار به تنهایی بتواند بمب اتمی بسازد اما می تواند این کار با کمک یک شبکه مخفی بین المللی انجام دهد که به افتخار "عبدالقادرخان" ـ فیزیک دان پاکستانی که به قاچاق فناوری های هسته ای اشتغال داشت، "شبکه خان" نامیده شده است.
این شبکه جنایتکار از سال های 80 قرن بیستم میلادی برای تمام کشور های محتاج به بمب اتمی از جمله کره شمالی، ایران و لیبی، فناوری ارسال کرده است. وقتی معمر قذافی رهبر لیبی تصمیم گرفت برنامه هسته ای خود را بر چیند، مجموعه بزرگ اسناد درباره شبکه شرکت ها، سرمایه داران، بازرگانان و کارخانه های ماشین سازی دارای ارتباط با عبدالقادر خان را به آمریکا داد.
این شبکه از دوبی گرفته تا مالزی و در یک سلسله از پایتخت های اروپایی فعالیت می کرد اما در سال 2004 برچیده شد. اما هر چند عبدالقادر خان در پاکستان تحت بازداشت خانگی قرار گرفت، همفکران او در شرایط فوق العاده مخفی به کار خود ادامه می دادند. طبق ادعای برخی از کارشناسان در سالهای اخیر پیونگ یانگ منبعی برای تحویل چنین فناوری ها و تجهیزاتی شده است. رد پای آن هم در ایران و هم در میانمار مشاهده شده است. علاوه بر این کارشناسان نشانه های احیای شبکه خان را خاطرنشان می سازند. طبق داده های سازمان اطلاعات امریکا طی 7 ماه اخیر عوامل میانمار، ایران، کره شمالی، سودان، سوریه و دو ـ سه کشور دیگر برای برقراری تماس ها با اعضای شبکه خان تلاش ورزیده اند.
به این ترتیب کشور های در حال تلاش برای بدست آوردن سلاح هسته ای معلوم هستند. باید با صراحت بگوئیم که آنها نمونه های دموکراسی، بشر دوستی و دارای رفتار سیاسی قابل پیش بینی نیستند.
نوعی قانونمندی ترسناک بوجود می آید. مثلاً میانمار دومین کشور بزرگ تولید کننده تریاک در جهان پس از افغانستان است. در این کشور خونتای دولتی تمام تصمیمات از جمله تصمیمات سیاسی را مطابق با پیش بینی های طالع بینان می گیرد. اگر طالع بینان بگویند وقت انداختن بمب اتمی به فلان کشور رسیده، چه خواهد شد؟
به این ترتیب خطر بر هم خوردن رژیم منع گسترش هسته ای به هیچ وجه شوخی نیست. در حساب گسترده، این خطر برای ادامه بقای بشریت است. مسلماً تا تبدیل این کشور ها به قدرت های هسته ای واقعی وقت وجود دارد اما دادن امکان پیشبرد آزادانه طرح های خود به آنها غیر دور اندیشانه و غیر مسئولانه خواهد بود. باید هر چه زودتر جلوی گسترش سرطان هسته ای را گرفت.
خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 11 مردادماه