15:44
30/11/1392
make as homepage  add to favourites
Rambler's Top100

تردید روسیه و آمریکا به توانایی ایران در ساخت بمب اتمی

17:26 | 1388 / 03 / 15

 

خوانندگان گرامی!

شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.

برای نوشتن نظرات خود  اینجا کلیک کنید

محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد

استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است

در ماه مه سال 2009 آمریکا گزارش توسط گروهی از کارشناسان روسی و آمریکایی منتشر شد که در آن تحلیلی از برنامه های هسته ای و موشکی ایران ارائه شده و همچنین سپر ضد موشکی آمریکا در منطقه اروپا ارزیابی شده است.

بیش از ده ها دانشمند معتبر روسی و آمریکایی و کارشناسان موشکی-هسته ای و امنیت بین المللی طی یکسال بر روی تنظیم این گزارش کار کردند.

انتشار این گزارش در آمریکا توجه بسیاری از منتقدان در ایالات متحده و غرب را به خود معطوف کرد. اما در روسیه به نوعی آن را نادیده گرفتند. در اساس این سند نتایج بسیار جالبی نهفته است. در وحله اول اینکه در تهدید موشکی-هسته ای ایران بی تردید از سوی آمریکا و اروپا مبالغه شده است و ایران از ایجاد چنین طرفیتی هنوز فاصله بسیاری دارد. به همین خاطر لزومی به ایجاد سیستم سپر ضد موشکی برای دفاع این خطر مردد وجود ندارد.

مولفان این گزارش توضیح می دهند که اصل تحقیقاتی آنها بر اساس تحلیل اطلاعات قابل دسترسی برنامه هسته ای و موشکی ایران بوده است که با کارشناسی فنی تجارب مشابه چنین برنامه هایی در شوروی/روسیه، آمریکا، چین و همچنین هند، پاکستان، عراق و کره شمالی مطابقت داده شده است.

نتایج این گزارش مشترک چه بود؟

اولا: ایران در حال حاضر تهدید هسته ای-موشکی برای اروپا محسوب نمی شود. همچنین هیچ دلیل و سند معینی دال بر اینکه این کشور قصد تولید چنین تهدیدی را دارد نیز در دست نیست. حتی اگر ایران برای طراحی و تولید برنامه موشکی جهت حمل سلاح هسته ای که بتواند اهداف اروپایی و آمریکایی را در تیررس خود قرار دهد، تصوراتی داشته باشد، این مسئله سالیان دراز به طول خواهد انجامید. چرا که اگر تهران تصمیم اجرای چنین حملاتی به اهداف یاد شده را بگیرد، تلفات بسیار سنگینی در اثر پاسخ دریافت خواهد نمود.

دوما: به اعتقاد مولفان گزارش، طراحی کلاهک هسته ای که بتواند بر روی موشک های کنونی  یا آتی ایران سوار شود، بیش از شش سال (دقیقتر از 7 تا 10 سال) زمان نیاز دارد. البته اگر تهران برنامه های زیر زمینی و فوق سری برای غنی سازی اورانیوم نداشته باشد، پیش از آنکه کار تبدیل اورانیوم غنی شده با درصد پایین به اورانیوم با غنی بالا که برای تولید چنین بمب های لازم است و یا پالایش سوخت استفاده شده هسته ای از راکتور آب سنگینی که در حال حاضر احداث می کند، را آغاز کند، باید کلیه  بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی را از کشور اخراج کند. قطع همکاری با آژانس نشان دهنده آن خواهد بود که ایران تصمیم گرفته که سلاح هسته ای تولید کند. اما تاکنون تهران چنین گامی اتخاذ نکرده است.

سوما: دلیل اعلام شده از سوی آمریکا برای استقرار سپر ضد موشکی در اروپا دفاع از این قاره در برابر موشکی های میانبرد و یا قاره پیمای ایرانی است. بعید به نظر می رسد که ایران بدون کمک های محسوس خارجی بتواند تولید چنین موشکی هایی را طی 10 سال آینده انجام دهد. اولین موشک های میانبرد و قاره پیمای ایرانی به احتمال قوی موشک هایی بسیار بزرگ و قابل رویتی خواهند بود که برای سوختگیری و آماده سازی آنها جهت پرتاب، زمان زیادی نیاز است. چنین موشک هایی برای حملات پیش دستی جویانه کاملا آسیب پذیر هستند و تولید موشکی هایی که آسیب پذیری اندکی دارند مانند مدل های جدید از جمله موشک هایی با سکوی سیار و سکوی زیر زمینی که از نظر آمادگی رزمی بسیار با کیفیت می باشند، از توان کنونی اقتصادی و فنی تهران به مراتب بالاتر است.

چهارما: سپر ضد موشکی که قرار است در اروپا مستقر شود، نقص هایی فنی محسوسی دارد. این مسئله در وحله اول مربوط است به رادار واسط  اروپایی (European Midcourse Radar) که برای استقرار در چک در نظر گرفته شده است. اگر ایران می توانست موشک های میانبرد و قاره پیما تولید کند، حتی اگر شده بر اساس فناوری های قدیمی، مسلما می توانست از تدابیر امنیت برای مقابله (مانند مشابه های مجازی، پوشش مخصوص مخروط موشک و غیره) استفاده کند و همچنین موشک های بیشتری مستقر کند که خود همین مسئله سیستم سپر ضد موشکی مذکو را بی مصرف تر می ساخت.

پنجما: سپر ضد موشکی استراتژیکی آمریکا در اروپا ارجحیت بسیار اندکی در تامین امنیت در برابر تهدیدات بالقوه از سوی ایران ایجاد می کند. از سوی دیگر این برنامه ها هم اکنون مجموعه روابط کاملا مهم امنیتی پیش از هر چیز میان آمریکا و روسیه را با دشواری مواجه ساخته است. روسیه سپر ضد موشکی مذکور را تهدیدی برای توان پاسخ دهی می بیند که به نوبه خود بعنوان تخریب توان بازدارندگی استراتژیکی تعبیر می شود. مولفان گزارش اشاره می کنند که به همین خاطر ادامه کار بر روی استقرار سپر ضد موشکی در چک و لهستان کاری بیهوده است.

ششما و از همه مهمتر خطر مستقیمی است که بنا به ادعا دانشمندان به پیامدهای سیاسی و نظامی مربوط می شود و آن هم مجهز شدن ایران به سلاح هسته ای و ابزار انتقال آن که بتوان اهدافی در خاور نزدیک را در تیررس خود قرار دهد. در این رابطه در گزارش خواسته شده که روسیه و آمریکا همکاری موثر میان خود و دیگر کشورها را برقرار نموده تا با استفاده از روش های سیاسی ودیپلماسی تهران را برای اتخاذ تدابیری متقاعد سازند که به طور مستقیم به کشورهای همسایه و جامعه جهانی ثابت کند که برنامه هسته ای این کشور صرفا مسالمت آمیز است. تنظیم پاسخ های احتمالی در صورتیکه ایران از همکاری با آژانس امتناع ورزد و یا برای الحاق به کشورهای هسته ای تلاش کند و همچنین مطالعه جدید امکان همکاری در زمینه سپر ضد موشکی از جمله پیشنهادات این گروه است.

"ویکتور لیتوفکین"، "نزاویسیمویه واینویه ابازرنیه"، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 15 خردادماه

 

 

 

 


ارسال خبر  بازگشت به صفحه اصلی 
  امکانات
  Рейтинг@Mail.ru   Rambler's Top100  
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود