![]() |
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||||||||
خوانندگان گرامی! شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند. برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است این مطالب توسط خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه با بهره گیری ازمطالب در مطبوعات آزاد تنظیم شده است. "دمیتری مدودف" رییس جمهور روسیه اخیرا در جریان کنفرانس مطبوعاتی مشترکی با "آنگلا مرکل" صدراعظم آلمان اعلام کرد که روسیه اطلاعاتی در خصوص ادامه تحقیقات هسته ای ایران در دست دارد و بر همکاری تهران با آژانس بین المللی انرژی اتمی امیدوارست. آغاز انرژی اتمی در ایران به دوران حکومت محمد رضا شاه پهلوی باز می گردد زمانی که در اواسط دهه 1950 میلادی مرکز تحقیقات اتمی دانشگاه تهران تاسیس شد. برنامه انرژی اتمی با کمک های آمریکایی ها انجام می شد که ایران در سال 1957 توافقامه استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را امضا کرد. بر اساس این توافقنامه واشنگتن موظف بود که رآکتور و تجهیزات هسته ای به ایران تحویل دهد و همچنین کارشناسان این کشور را تربیت کند. در سال 1958 ایران به عضویت آژانس بین المللی انرژی اتمی در آمد. در سال 1963 این کشور قرارداد ممنوعیت آزمایش تسلیحات هسته ای در فضا، جو و زیر سطحی را امضا کرده و روز 2 فوریه سال 1970 پیمان منع گسترش سلاح هسته ای (NPT) توسط تهران امضا شد. در سال 1973 ایران توافقنامه تضمین های همه جانبه را امضا کرده و در سال 1974 پروتکل الحاقی در خصوص همکاری با بازرسان در تاسیسات هسته ای خود را منعقد کرد. در سال 1973 در ایران برنامه استفاده از انرژی اتمی در اهداف صلح آمیز آغاز شد. در آن زمان قرار بود که در این کشور 23 واحد نیروگاه برق اتمی تاسیس شود. برای این منظور در سال 1974 سازمان انرژی اتمی ایران تاسیس شد که وظیفه اصلی آن عقد قرارداد با کمپانی های خارجی صادر کننده فناوری های انرژی هسته ای بود. طی سال های 1976-1977 نه تنها آمریکا بلکه فرانسه، بریتانیا، ایتالیا، بلژیک و حتی آلمان نیز در برنامه توسعه انرژی اتمی ایران حضور فعالی داشتند که به عقد یک سری قراردادها در خصوص تحویل تجهیزات سوخت هسته ای برای نیروگاه های اتمی آتی در ایران، آموزش کارشناس و همکاری های دیگر از جمله احداث دو نیروگاه اتمی در شهرها بوشهر و اهواز بود. کمپانی های آمریکا رآکتور تحقیقاتی TRR را در تهران را به قدرت 5 مگا وات احداث کردند. از ابتدا این رآکتور با سوخت اورانیوم تسلیحاتی (93% غنی شده ) تحویلی از سوی آمریکا کار می کرد. کمپانی Kraft Werk Union آلمان (KWU-Siеmens) در ماه جولای سال 1975 کار احداث نیروگاه اتمی بوشهر را برای دو رآکتور آغاز کرد. قرار بود که توان رآکتور هر واحد 1300 مگا وات باشد و این واحد ها طی سال های 1980-1981 تحویل داده شوند اما بعد از انقلاب اسلامی در ایران در سال 1979 کارشناسان خارجی ایران را ترک کردند. همچنین تعداد بسیاری از کارشناسان ایرانی که در پروژه هسته ای شرکت داشتند نیز ایران را ترک گفتند. خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 28 تیرماه |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | ||
![]() |
برخی از مطالب به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود
|