07/11/1392 11:17
مسکو، 7 بهمن، خبرگزاری «ریا نووستی»/ تنها یک ماه پس از حمله به شوروی، آلمانها به صورتی کاملا غیر منتظره تصمیم می گیرند تا به "لنینگراد" پایتخت شمالی شوروی حمله کنند. آنها پس از حرکت به سمت این شهر در منطقه "لوژسکی" متوقف شدند.
اهمیت اشغال این شهر برای "هیتلر" برابر با اشغال "مسکو" پایتخت شوروی بود.
ارتش آلمان در اواخر ماه اوت 1941 با شکستن حصر دفاعی شهر و قطع تمام راه های ارتباطی، لنینگراد را از سمت خشکی به محاصره خود در آورد. در ابتدا مردم شهر از خود مقاومت نشان داده و شبانه روز به احداث دیواره های دفاعی جدید در اطراف شهر مشغول بودند.
در این زمان هیتلر بدون توجه و احساس ترحم نسبت به ساکنان شهر دستور گلوله باران لنینگراد توسط واحدهای توپخانه دورزن ارتش را صادر کرد. در این ایام پس از بین رفتن انبارهای آذوقه شهر گرسنگی بر مردم چیره شد. تعداد زیادی از سکنه لنینگراد به خصوص کودکان و افراد سالمند جان خود را از دست دادند.
در این ایام عملیات شکست حصر لنینگراد یکی پس از دیگری به بن بست می خورد. در این زمان حدود 1 میلیون و 300 هزار نفر توانستند از طریق تنها راه ارتباطی موسوم به "مسیر زندگی" به بیرون از شهر فرار کنند. در روزهای پایانی سال 1943 نیروهای نظامی آلمان که تصور چنین مقاومتی از طرف لنینگراد را نداشتند، بر قدرت بمباران توپخانه ای خود افزودند. ولی ساکنین شهر که پس از ایجاد کریدوری به عرض 11 کیلومتر در امتداد دریاچه "لادوژسکی" توسط نظامیان لنینگراد و "ولخوفسکی" به آینده امیدوار شده بودند، به مقاومت خود ادامه دادند.
سرانجام روز 27 ژانویه سال 1944 در پی حمله گسترده ارتش سرخ پس از 872 روز محاصره، شهر لنینگراد آزاد شد.
مسلما بازماندگان این رویداد تاریخی هیچ گاه فراموش نخواهند کرد که شهر "لنینگراد" به چه قیمتی در نقشه جغرافیایی جهان باقی ماند.