24/12/1388 14:18
خوانندگان گرامی!
شما می توانید نظرات خود درباره این مقاله را برای ما ارسال کنید، بهترین و جالب ترین نظرات همه روزه در بخش نامه های شما منتشر می شوند.
برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید
محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد
استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است
"الگ گرینفسکی" پروفسور دانشگاه دولتی روابط بین الملل و دانشگاه علوم انسانی روسیه و رئیس مرکز اروپا-آمریکای انستیتو اروپای آکادمی علوم روسیه، در مقاله ای برای روزنامه روسی "نیزاویسیمایا گازیتا" که روز دوشنبه منتشر شد، می نویسد: امروز یکی از مهمترین مشکلات در دستورکاری سیاست جهانی، ساخت سلاح هسته ای توسط ایران است. اما برای این سوال که آیا ایران چنین کاری خواهد کرد یا خیر، پاسخ مشخصی وجود ندارد. از گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی چنین برمی آید که اثبات مستقیمی وجود ندارد، هرچند که نشانه های غیر مستقیمی وجود دارند که نگرانی برانگیز هستند. هم اکنون شاهد توسعه شدید اوضاع هستیم و پدیدار شدن سلاح هسته ای در ایران می تواند "خاور نزدیک بزرگ" را به "انبار هسته ای" تبدیل کند. اما در این صورت باید چه انتظاری داشته باشیم، انتظار اولین جنگ هسته ای و انفجار فاجعه آمیز در این منطقه سریع الانفجار و پیرامون آن؟
وی می نویسد: تعجب آور نیست که در مباحث کنونی، احتمال بمباران تاسیسات هسته ای ایران از سوی آمریکا یا اسرائیل در درجه اول قرار دارد. در عین حال اشاره می شود که چنین عملیاتی در سال 1981 انجام شده بود: در آن زمان 14 هواپیمای اسرائیلی بدون مانع از اردن و عربستان سعودی گذشته و مرکز هسته ای عراق که رآکتور فرانسوی "ازیراک" در آن قرار داشت را بمباران کردند.
مولف ادامه می دهد: اما امروز سال 1981 نیست، و ایران عراق آن سال ها نیست. آمریکا با انجام چنین عمیلاتی خود را در معرض ریسک قرار می دهد. هرچند آنطور که "نیکلای ماکاروف" رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه به نقل از "مایکل مالن" همتای آمریکایی خود گفت، امریکا برنامه حمله به ایران را دارد. مسلم است که نظامیان آمریکایی باید چنین برنامه هایی داشته باشند، اما این بدان معنا نیست که رئیس جمهور آمریکا با توسل به زور در رابطه با ایران موافقت خواهد کرد، چرا که ایران می تواند در پاسخ به نیروهای آمریکا در اففغانستان و عراق حمله کند. نمی توان حمله ایران به تاسیسات نفتی عربستان سعودی، امارات و کویت را نیز غیر ممکن دانست. در نتیجه، "القاعده" و "طالبان" تسلط خواهند یافت و جنگ علیه آمریکا در عراق و افغانستان با شدت بیشتری آغاز خواهد شد. در آن صورت واشنگتن که سال های بسیاری است بدون موفقیت در آنجا می جنگد با درگیر شدن در جنگ سوم، چه باید بکند؟ بعید است که رئیس جمهور کنونی آمریکا تصمیم به چنین چیزی بگیرد. هرچند که نمی توان چنین گزینه ای را کاملاً منتفی دانست.
مولف می نویسد: اما می توان انتظار حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران را داشت. مسئله در این است که پدیدار شدن سلاح هسته ای در ایران می تواند بمعنای تهدید از بین رفتن اسرائیل باشد که تهران آن را به محو شدن از روی زمین تهدید کرده است. و در آن صورت، چنین چیزی تنها در حرف نخواهد بود. با در نظر داشتن مساحت کم دولت یهودی، تمرکز جمعیت و آب و هوای گرم آن، برای این کار تنها نیاز به یک یا دو بمب اتمی از همان نوعی که بر هیروشیما و ناکازاکی افکنده شده بود، می باشد. حماس، حزب الله و سوریه در ارتفاعات جولان نیز کار را تکمیل خواهند کرد. از این رو بعقیده بسیاری از کارشناسان، برای اسرائیل خطر ناشی از حمله به تاسیسات هسته ای ایران برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته ای در این کشور، در مقایسه با دستیابی تهران به این سلاح کمتر خواهد بود.
مولف ادامه می دهد: و حال طبیعتاً این سوال پیش می آید که چه زمانی ممکن است عملیات نظامی رخ دهد. پاسخ به این سوال بستگی به پیشبینی این دارد که چه زمانی ایران می تواند سلاح هسته ای کاملی بسازد. "آموس یادلین" رئیس اداره اطلاعات اسرائیل اواخر 2008 اعلام کرده بود که ایران از مرز فنی گذر کرده و اکنون می تواند خرج هسته ای بسازد، اما فعلاً تنها وقت کشی می کند. "دنیس بلر" رئیس اداره ملی اطلاعات آمریکا نیز 10 مارس 2009 گفته بود که ایران "از نظر فنی می تواند اورانیوم غنای بالا به مقدار کافی برای آماده سازی یک خرج هسته ای در سال های 2010-2015 تولید کند". اما اداره اطلاعات روسیه بطور مرموزی سکوت می کند. حداقل اینکه ارزیابی آن تا به امروز به هیچیک از مطبوعات راه نیافته است. اما دانشمندان روسی که با آنها اوایل سال 2007 صحبت داشته ام، معتقد بودند که کار روی ساخت سلاح هسته ای در ایران در دست انجام انجام و این کشور می تواند در سال 2012-2017 بمب اتمی خود را بسازد.
وی در پایان می نویسد: باید گفت این سوال که آیا ایران می تواند بمب اتمی بسازد یا خیر و در چه زمانی، به اوج بحرانی خود رسیده است. از این رو در حال حاضر جامعه جهانی باید سریعاً تعیین کند که چه باید بکند. و زمان برای این کار بسیار کم است.
خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 24 اسفند ماه